Joejoe! Tijd voor weer eens een blogje!
💪🏼 - HET LEED DAT SPORTSCHOOL HEET - 💪🏼
Al zolang ik me kan herinneren probeer ik wanhopig een liefdevolle relatie aan te gaan met de sportschool. Vroeger, toen ik nog een draadnagelig paardenmeisje was, deed ik dat vooral omdat ik dacht dat ik dik was... gezellig met mijn zo mogelijk nog slankere vriendinnetjes (Susanne weet je nog) kwebbelden wij ons een weg door de step-klasjes van Lars in uberhip Special Sports in Amstelveen. Ik vond het verschrikkelijk. Niet alleen kan ik al die pasjes niet onthouden, ik zie er ook ontzettend knullig uit als ik mijn best doe sexy over die step te stappen zonder mijn enkels te breken. Die confrontatie met mijn stuntelende zelf in die plafondhoge spiegels maakte dat ik snel klaar was met deze eerste poging tot becoming a fitgirl. 🥺
Er volgde jaren later een abonnement bij Fit for Free. Daar moest je eerst een enorme wenteltrap op voor je in de gym terecht kwam. Ik was er dus bijvoorbaat al klaar mee voor ik boven was. Iedereen kon hard roepen dat je sporten vanzelf leuk gaat vinden, maar ik vond het nog steeds vooral een straf. Toen ik vervolgens ook nog eens stond te zweten naast een niet nader te noemen BN'ner met een Killerbody in zeer weinig tot bijna geen kleding werd ik pas echt ongelukkig. Want hoewel ik daar natuurlijk zelf ook sta om een kontje van gewapend beton te krijgen wil ik natuurlijk niet naar de perfecte bibs van een ander kijken 🙄
Weer een aantal jaar én verzamelde kilo's later werd Amstelhof mijn volgende station. Uiteraard had ik thuis al wat pogingen gedaan tot @home workouts en hardloopapps, maar nee, nog steeds geen fitgirl! Dus daar gingen we weer! Amstelhof ligt net even buiten ons dorp, superveilig dus... Bekenden tegenkomen in de sportschool werd voor mij namelijk een soort doemscenario. Stel je voor iemand ziet dat je aan je gezondheid probeert te werken... doodeng?! Wat is dat toch voor vreemde afwijking? 🤷♀️
Inmiddels had ik de wederhelft ook zo gek om de missie naar een sixpack te starten. Ook hij mist het fitness-gen dat verslavende stofjes aan moet maken. Wat hij dan weer wel heeft is poep aan anderen én een lekkere dosis doorzettingsvermogen. Het fijne van een partner die sport is dat je natuurlijk niet achter kan blijven. Nu ben ik een tikje competitief, dus let the Battle of the best booty begin! 💪🏼 🍑
Nu zijn we samen beland bij Basic Fit. Gewoon hier in ons durpke. Ik vond het doodeng maar wel lekker goedkoop én lekker dichtbij. Tel daarbij op dat je 24 uur terecht kan en ik was om.
Ik kom elke dag bekenden tegen en inmiddels weet ik dat ze niet bijten en dat niemand kijkt hoe dik mijn (overigens langzaam krimpende) kont is in mijn sportbroek.
In mijn eerste week bij Basic-Fit kreeg ik van een wat oudere, senior fitgirl te horen dat ik 'tenminste niet lelijk dik' was. Ik denk dat dat als compliment bedoeld was? Superbedankt! Normaal had ik direct weggerend en de eerste de beste afslag naar een macdrive genomen om mijn verdriet weg te eten met een Quarterpounder. Nu heb ik even uitgehuild bij mijn gymbuddy's (wat een vreselijk woord) en is het vooral een leuk verhaal op verjaardagen. Mijn mindset is eindelijk veranderd. Ondanks dat ik nu een stuk zwaarder ben als tijdens mijn allereerste sportschool adventure, sta ik er niet meer met als (enige) doel een Killerbody. Ook al zou deze natuurlijk mooi meegenomen zijn 😜 Ik ben nog steeds verre van een fitgirl, maar ik voel me gezonder, blijer en beter als ik een paar keer in de week aan de gewichten hang. Dat neemt niet weg dat ik mezelf op sommige dagen echt nog wel een schop onder t holletje moet geven, maar het kost steeds wat minder moeite!
Zou ik dan toch op mijn 40e gewoon nog een fitgirl worden? Ach ja, als ik die Battle of the best booty maar ga winnen! 🏆
